Ikusgarritasun Bisexuala: Iruñea XXI. mendea
Fermintxo Peñako bazkide izan zen jaio zen egunetik. Aitak izen bat erabaki bezain laster inskribatu zuen; izan ere, jabetza horrek ematen zion harrotasunabere bere semearentzat ere nahi zuen . Gauza bera egin zuen Osasunarekin, baldintzarik gabeko zalea baitzen: pozik erakutsi zion mundu guztiari bere umearen lehen bazkide txartela, artean umetxo baten argazkia oraindik maiteminduta eta begiak ozta-ozta zabalik zituela.
Egia esan, Fermintxok beti gozatu zuen bi klubez, eta han lagun onak egin zituen eta futbolarekiko zaletasuna landu zuen, txikitatik trebezia handiz egin ere. Bere kirolarekiko zaletasunak gazte osasuntsu bihurtu zuen -inoiz galduko ez zituen sanferminetako gehiegikeria saihestezinengatik izan ezik-.
Beti erakargarritasun eztabaidaezin bat izan zuen, dutenak ez dakitenen xarmaz paseatzen zuena, eta institutuko neskak erakartzen zituena, lehen musuak lapurtu baitzizkioten, harik eta haietako batek bihotza ere lapurtu zion arte.
Hainbat urtez benetan maite izan zuen, harik eta bizitzak bide bereiziak iradoki zizkien arte, dramarik eta gorrotorik gabe jarraitzea erabaki zutenak. Adiskideek damutu egin zuten, baina ez zuten zalantzarik beste andregai bat laster iritsiko zitzaiola bere bizitzara.
Lagunek ez zekitena Ferminen atleta gorputza arrakasta handia zuela gay kontaktuen aplikazioetan.
Hogei urte beteta eta askatasun estreinatu berria zuela, Internet bidez bakarrik ezagutzen zuen mundu batean sartu zen, baina nerabezarotik erakartzen zuen, debekatuta dauden gauza guztiak bezala. Irrikak zokoratutako zuhurtziaz, sareetan aurkitzen zituen beste mutil batzuekin topo egin zuen ezkutuan, harreman haiek atseginak bezain naturalak zitzaizkiola nolabaiteko harriduraz ohartzeko.
Eta kontua ez da emaztegaiarekin izan zuen intimitatea ez zela gogobetegarria izan, aitzitik, benetan gozatu zuen beti. Horregatik lotsa sentitzen zuen ikasle logelako bakardadean bere burua porno gayaren aurrean aurkitzen zuenean. Gudu gor horrek oinazetu zuen gau askotan.
Baina nork bere buruaren aurka borrokatzen duenak, beti galtzen du. Ferminek, azkenean, bere orientazioa onartu zuen sahieztezina izateagatik, baina isilpean gordeko zuela zin eginez. Azken finean, neska on batekin ezkon zitekeen, seme-alabak hazi eta zoriontsu izan, mundu osoari aurre egin beharrik gabe. Bere mundu osoari.
Ama izan zen inoiz engainatu ez zuen bakarra, ondo ezagutzen baitzituen haren isilune luzeak eta beste mutil batzuei nola begiratzen zien igerilekuan. Berak uko egin zion senarrarekin hitz egiteari, aitak oihuka esan zuen iradoki zion egunean: «Nire mutikoa futbolaria da, eta gizon oso bat, tontakeririk ez esan gero!». Bere txikiak egunen batean kontatuko dionaren zain dago oraindik ama.
Fermintxok gaueko ihesaldi sekretuekin jarraitzen du, baina beti saihesten du besteak laztan egitea taxilariak ikusi ahal duen bitartean. Orain lasaitu egiten zaio, eta dibertitu ere egiten du bizitza bikoitza izatea transgresorea eta zirraragarria dela pentsatzeak. Azken finean, nola kontatzen zaio betiko adiskidei zure futbol taldeko atezainak barraren hondoko neska ilehori horrek adina erakartzen zaituela? Imajinatu senargai batekin Peñako afari batera joatea! Pentsatze hutsak izerdia eragiten dio. Ez, hori ez da inoiz gertatuko. Armairuan ere ez dago hain gaizki… ezta?
Beldur bakarra du: printze batez maitemintzea eta dena saihestezina bihurtzea.
