trans memoria
-1
archive,tag,tag-trans-memoria,tag-594,stockholm-core-2.3,select-theme-ver-8.9,ajax_fade,page_not_loaded,menu-animation-underline-bottom,header_top_hide_on_mobile,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-6.6.0,vc_responsive
  • Sort Blog:
  • All
  • Adolescencia
  • Asexualidad
  • Asexualitatea
  • Bisexualidad
  • Bisexualitatea
  • Colectivos
  • Derechos Humanos
  • Drag
  • Efemerideak
  • Efemérides
  • Estereotipoak
  • Estereotipos
  • Feminismo
  • Feminismoa
  • Giza Eskubideak
  • Gizartea
  • Haurtzaroa
  • Homosexualidad
  • Homosexualitatea
  • Infancia
  • Información Jurídica
  • Informazio Juridikoa
  • Intersexualidad
  • Intersexualitatea
  • Kolektiboak
  • Legea
  • Lesbianismo
  • Lesbianismoa
  • LGTBIfobia
  • Memoria histórica
  • Memoria Historikoa
  • Nafarroa
  • Navarra
  • Nerabezaroa
  • Osasun sexuala
  • Pansexualidad
  • Pansexualitatea
  • Salud sexual
  • Servicios
  • Sexherbesteratzea
  • Sexilio
  • Sexología
  • Sociedad
  • Transexualidad
  • Transexualitatea
  • Vejez
  • Zahartzaroa
  • Zerbitzuak

Tran Memoria – Trans Legea

Azaroaren 20an Trans Memoria ospatzen da, Transfobiaren eta Haurren Eskubideen biktimen Oroitzapena. Egungo une eta testuinguru soziopolitikoak bultzatuta, LGTBI+ eskubideen arloko Estatuko Legeari buruz idatzi dugu, oro har, eta, bereziki, TRANSi buruz, lege hori onartzearen inguruan sortzen ari den polemikaren ondorioz.

Gaizki deituriko Trans Legearen proiektua irakurtzean enbarazu egin duenak ohartuko zen haren edukia komunikabideetan eta sare sozialetan esaten dena baino askoz zabalagoa dela. Izenburutik hasita: Trans pertsonen berdintasun erreal eta eraginkorrerako eta LGTBI pertsonen eskubideak bermatzeko Lege Proiektua. Inork ez du aipatzen, adibidez, zer neurri proposatzen dituen berdintasuna sustatzeko eta gay, lesbiana, bisexual, transexual eta intersexualek jasaten duten diskriminazioari aurre egiteko. Suposatu nahi dugu osoko enmiendak aurkeztu zituzten alderdi politikoek egingo zutela, eta hortik soilik ondoriozta daiteke pertsona horien eskubideak eta diskriminaziorik eza bermatzeko neurriak hartzearen aurka daudela.

Argi dago aurkako ahots batzuek, goraipatuenek, ez dutela ulertu lege-proiektuak ez duela legerik egiten trans pertsonen aldaketa fisikoa egiteko prozesu medikoari buruz, baizik eta erregistroan izena aldatzeko eta sexua aipatzeko. Trantsizio fisikoa autonomia-erkidegoek arautzen dute, bakoitzak bere legedian, eta Estatuko lege berri hau onartzeak ez dakar eskumen horiek inola ere aldatzea.

Estatuak bere eskumen esklusiboko gai bati buruzko legeak baino ez ditu egiten, hau da, Erregistro Zibilaren erregulazioari buruzkoak. Eta ez da ahaztu behar Konstituzio Auzitegiak 3/2007 Legearen 1. artikulua Konstituzioaren aurkakoa zela deklaratu zuela, eta artikulu horrek adinez nagusi zirenei bakarrik baimentzen ziela aldaketa hori, adingabeentzat diskriminatzailea zelako. Beraz, legea nahitaez aldatu behar da zentzu horretan.

Gaur egun indarrean dagoen legearekin, izen-aldaketek eta sexuaren aipamenek genero-disforiaren diagnostikoa eta bi urteko tratamendu medikoa egiaztatzea eskatzen dute. Alarma-ahotsak entzuten ditugu nerabeei hormona egiten zaielako, eta legearen helburua da, hain zuzen ere, pertsona batek tratamendu edo ebakuntza-gela batetik pasatzea saihestea, bere sexu-identitatearen araberako izen bat erabili ahal izateko. Transizio sozial bat baino egin nahi ez duten trans pertsonak daude, beren bizitza sexu-identitatearen arabera eremu guztietan garatu ahal izateko, eta gaur egun ezin dute egin.

Gero, medikuntzako edo psikologiako profesionalen kolektibo jakin batzuk daude, eta horien aurkakotasuna bihurketa-terapien legezko debekuan oinarritzen da, argudiatuz Sexu eta Genero Identitatearen Unitateetara jotzen duten nerabeen atzean beste arazo psikologiko edo egokitze-arazo batzuk egon daitezkeela, eta horien tratamendu egokiak ustezko genero-disforia desagerraraziko lukeela. Adingabeen hormonazioa ere arbuiatzen dute, Transgenero Osasunerako Profesionalen Munduko Elkartearena (WPATH) bezalako txostenak alde batera utzita; izan ere, pubertaroan aldaketak egiten hasi ondoren tratamendu horiek preskribatzen hastea gomendatzen dute.

https://www.wpath.org/media/cms/Documents/SOC%20v7/SOC%20V7_Spanish.pdf

Profesional horiek, gaiari buruz pontifikatu egiten dute, autoritate zientifikoa eta, beraz, objektiboa goraipatuz, eta, kasu batzuetan, oinarri ideologiko, etiko edo erlijioso jakin bat ezkutatzen dute, eta, guztietan, ez dakite nola funtzionatzen duten transexualei, transgeneroei eta intersexualei arreta emateko unitateek (Transbide Nafarroan edo Transit Kataluñian), Psikologia Klinikoko profesionalek artatzen baitituzte, lehenik eta behin – gai dira beste mota bateko arazo psikologiko bat detektatzeko, halakorik balego –, bai eta Endokrinologian, Pediatrian, Ginekologian, Urologia-Andrologian eta abarretan espezializatutako medikuek ere.

Argudio zientifiko horiek gogo biziz hartzen dituzte genero-disforia azeleratua duten neskatoen ama-elkarteek (fenomeno horren existentzia berriki ezeztatu du Schulich Medicine & Dentistry Kanadako Western University unibertsitateko medikuntza-eskolak, eta ondorioztatu du ez zuela ezer aurkitu ustezko DGIR fenomeno kliniko erreala dela babesten duen analisian).

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34793826/

Ulergarria da amek senti dezaketen bertigoa beren seme-alabek adierazten dioten errealitate baten aurrean; izan ere, errealitate hori ez dute ulertzen, eta ez daude onartzeko prest, aurretik indar osoz kontra egin gabe. Horregatik, adin nagusitasunera arte erabaki dezaketen bakarrak izatea aldarrikatzen dute, inolako lege-interferentziarik gabe; izan ere, beren hitzetan, nork daki gurasoek baino hobeto zer komeni zaion alabari? Gauza bera esan dezakete konfesio ultrarelegante jakin batzuetako pertsonek beren homosexualitatea aitortzen dien seme edo alaba baten aurrean, konbertsio-terapiak defendatzeko, inork eragotzi gabe sendatzeko.

Ez da onargarria, ordea, sare sozialetan eta beren errebindikazioa zabaltzeko hitzaldi askotan datu desitxuratuak edo zuzenean faltsuak erabiltzea, hala nola Genero Unitateak lehen kontsultatik hasten direla hormonak administratzen, edo nerabezaroan hormona-tratamendua hasi zuten gazteen % 85ek atzera egiten dutela (Amsterdamgo UMCko Genero Identitatearen Unitateak (UIG), medikuntza transgeneroaren alderdi guztietan mundu osoan erreferentzia denak, The Lancet Child & Adolescent Health aldizkari zientifikoan argitaratu zuen azterlan bat, eta horren arabera, nerabezaroan hormona-tratamendua hasi zuten nerabeen % 98k helduaroan jarraitzen zuten).

https://www.thelancet.com/journals/lanchi/article/PIIS2352-4642(22)00254-1/fulltext

Gure ustez, aipatutako guztiaren pisuak, zalaparta mediatikoak, zientziaren izenean desitxuratutako mezuek eta LGTBI+ pertsonen eskubideen aurkako eraso etengabeak kalte egiten diote egoera hori lehen pertsonan bizi dutenen gogoari, haien errealitatea zalantzan jartzen ari baita etengabe. Espero dugu Legearen onarpenak polemika konpontzea eta transfobiaren biktimak omentzeko eta gogoratzeko balio izatea. Eskerrik asko existitzeagatik.

Loading new posts...
No more posts