Efemerideak

-1

archive,category,category-efemerideak,category-203,stockholm-core-2.3,select-theme-ver-8.9,ajax_fade,page_not_loaded,menu-animation-underline-bottom,header_top_hide_on_mobile,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-6.6.0,vc_responsive

24 mayo, 2023

KATTALINGUNE SOS !

2023ko maiatzaren 17an berriz ere ospatu da LGTBIQ+fobiaren kontrako nazioarteko eguna; baina aurten, guretzat, ospakizun desberdina izanen da. Aurten, aspaldiko partez, atzerapausoez hitz egin behar dugu Nafarroan. Maiatzaren 17 honetan, aldarrikatu nahi dugu Nafarroako herritar guztiei eragiten digun zerbait: SOS KATTALINGUNE!!! Aski da!

Kattalingune zerbitzuan murrizketa handia izan da 2023an: zerbitzua kudeatzeko zenbatekoa murriztu zuten, eta, gainera, zerbitzuko 3 langile kaleratu. Ulertzeko zaila da, batez ere kontuan hartuta Nafarroako Parlamentuak onetsia zuela behar zen partida ekonomiko egokia. Nafarroako Berdintasunerako Institutuak murrizketa harrigarri hau gauzatu du Parlamentuko gehiengoaren kontra. Orain, baliabide gutxiagorekin (giza baliabideak eta baliabide ekonomikoak) zerbitzu gehiago eman nahi omen dituzte. Darabiltzaten irizpide neoliberalak iraingarriak dira.

Joan den urtean, Kattalingorri osatzen duten LGTBI+ taldeei (https://kattalingorri.org/ irabazi asmorik gabeko elkartea da, eta hark kudeatzen du Kattalingune zerbitzua) dei egin ziguten, parte har genezan Berdintasunerako Institutuak egin nahi zuen kanpainan, maiatzaren 17a zela eta. Aurten ez da gurekin harremanetan jarri. Ez digute deitu, ez dakigu zergatik (edo bai?) Kattalingunek izan dituen murrizketa horiek, bertako langileek eta Nafarroako taldeek eta herritarrek sufritutako murrizketa horiek, LGTBI+fobia modu bat dira.

KATTALINGUNE – Nafarroako LGTBI+ Zerbitzua 2016an jaio zen, Nafarroako LGTBIQ+ taldeen ahaleginez, aspaldiko langileen ahaleginez, eta urtez urte aurrera egin du, 2023. urtea arte. LGTBIQ+ pertsonen eskubideak giza eskubideak dira, eta ezin dugu utzi atzera egitea, nafar guztien kalterako izanen bailitzateke.

2017. urtean, hura ere pertsona eta talde askoren ahaleginez, argitaratu zen 8/2017 Foru Legea, ekainaren 19koa, LGTBI+ pertsonen berdintasun sozialari buruzkoa. Bertan, hau esaten da: “Foru lege honen helburua da pertsona lesbiana, gay, bisexual, transexual, transgenero eta intersexualen (LGTBI+) eskubideak garatu eta bermatzea, eta pertsona horiei diskriminazio eta bortizkeria egoerak ekiditea, Nafarroan bestelakotasun afektibo-sexuala askatasun osoz bizi ahal izatea bermatzeko”.

Nafarroako Gobernuak, 2022an, bulego berriak ireki zituen Tafallan eta Lizarran, eta, hala bere konpromisoa berretsi zuen, LGTBI+ pertsonen eskubideekin, askatasunarekin eta ongizatearekin, baita sexu- eta genero-dibertsitatearen inklusioarekin ere.

2023an, ziurgabetasuna eta lan-gainkarga nagusi, Kattalinguneko langileak nekaturik daude, lan bera egin behar baitute langileen erdiak izanik, eta Nafarroa guztian barna ibili behar baitute. Berdinatasunerako Institutuak eta LGTBI+ Zuzendariordetzak ez dute jakin egoera honi erantzuten, edo ez dute nahi izan.

Hala, Olentzero edo Errege Egunerako oparia prestatua ziguten: murrizketa handia geure zerbitzuan: 2023an, langileen erdiek eman behar dute zerbitzua Nafarroa osoan, dibertsitatearen lurraldean, publizitateak dioen bezala. Baina okerrana da Berdintasunerako Institutuak, Remírez kontseilaria eta Isturiz zuzendaria buru duela, murrizketa hau gauzatu dutela Parlamentuaren irizpidearen kontra.

Kattalingunek jaso du, Nafarroako Parlamentuan, Geroa Bairen, EH Bilduren, Izquierda-Ezkerraren eta UPNren babesa, zerbitzu publiko honek segi dezan 2022ko abendua arte bezala. Aurrekontu eta langileen murrizketaren aurka agertu ziren; izan ere, murrizketa horrek, ibili eta buelta, zerbitzua desagertzea ekarriko baitu luzera.

LGTBI+ taldeek ozen diogu maiatzaren 17an, LGTBI+fobiaren kontrako nazioarteko egunean: SOS KATTALINGUNE! Aski da! Nafarroako Berdintasunerako Institutua: egin atzera murrizketetan eta berreskuratu kalitatezko zerbitzua.

Javier Remírez, Eva Isturiz: SOS KATTALINGUNE!!!

Sinatzaileak: DEKUMAS LBT, EHGAM, ILOTA LEDO, NAIZEN, TRANSKOLORE, FENIX

17 octubre, 2022

Armairu barruan lan egitea

Cisheteronormak ikusezin bihurtzen nau, eta egunero konturatzen naiz hori zortea dela: gutxiago sufritzen dut, LGTBIfobia oso gutxitan zuzentzen zaidalako zuzenean nire pertsonari.

Erabiltzaile batek nire lanean iruzkin bifobiko bat egiten duen bakoitzean edo emakume batek kasu egin diezaiola eskatzen duen bakoitzean, pentsatzen dut nire egia jakingo balu, ez lukeela nahi nik kasu egitea.

Nire nagusiak iruzkin transfoboak egiten dituenean, amorruak eta minak komunera ihes eginarazten didate, negar txikia egitera.

Etengabe datorkit burura Donald Gloverren bakarrizketa, non lankide batek esaten zion begiz jotzeko bere nagusiaren aurrean zerekin hitz egiten zuen, homofoboa zelako eta oraindik ez zekielako bera gay zenik, eta Donaldek erantzuten zion: «Ez esan nire bizilagunari beltza naizela, nahiko arrazista delako».

Talde hegemonikoen parte izateak eskubide jakin batzuk eskuratzeko aukera ematen dizu. Ez dago zalantzarik.

Irudi mental bat daukat: lanera joatea kutxa batean sartzea bezalakoa da, ia kabitzen ez naizen kutxa bat, eta inguruko jendeak estalkiaren gainean zapaltzen duena, ondo itxita eta lurpean lurperatuta gera dadin.

Kolektiboak ez diren lagunek ez dute ulertzen: ‘zu izan zaitezke izan nahi duzuna, zer esan behar duzu hau edo bestea zaren?’

Premia hedakorra da. Nire nortasuna ukatzeak eremua irekitzen dio LGTBIfobiari. ‘Ez da horretaz hitz egiten, ezin da horretaz hitz egin, hau ez da existitzen, LGTBQIA pertsonen kasuren bat egon behar da baina ez dut bat ere ezagutzen, gutxiengoa dira, zergatik hitz egiten dute horri buruz’…

Nire lanean paperezko orri bat bezala tolesten dut nire burua aurpegia bakarrik erakusteko: bere lanaz gozatzen duena eta baita elkarrizketan ostadar tantatxoak erortzen saia daitekeena ere, baina inoiz ez lehen pertsonan, nire pertsona atzealdean geratzen da.

Erruak jaten nau. Ez dut nahi belaunaldi berriek bizitza osoa eman dezaten gurasoei esan gabe ez direla ez mutil ez neska. Ez dut isildu nahi lankide batek esaten duenean kolektiboak gero eta letra gehiago dituela eta azkenean abezedario izango dela. Baina gaizki tratatuko nauten beldurrak geldiarazi egiten nau.

Eta zu, identifikatua sentitzen zara?

Sinatua: Harrotuko erabiltzaile bat

19 septiembre, 2022

Ikusgarritasun Bisexuala: Iruñea XXI. mendea

Fermintxo Peñako bazkide izan zen jaio zen egunetik. Aitak izen bat erabaki bezain laster inskribatu zuen; izan ere, jabetza horrek ematen zion harrotasunabere bere semearentzat ere nahi zuen . Gauza bera egin zuen Osasunarekin, baldintzarik gabeko zalea baitzen: pozik erakutsi zion mundu guztiari bere umearen lehen bazkide txartela, artean umetxo baten argazkia oraindik maiteminduta eta begiak ozta-ozta zabalik zituela.

Egia esan, Fermintxok beti gozatu zuen bi klubez, eta han lagun onak egin zituen eta futbolarekiko zaletasuna landu zuen, txikitatik trebezia handiz egin ere. Bere kirolarekiko zaletasunak gazte osasuntsu bihurtu zuen -inoiz galduko ez zituen sanferminetako gehiegikeria saihestezinengatik izan ezik-.

Beti erakargarritasun eztabaidaezin bat izan zuen, dutenak ez dakitenen xarmaz paseatzen zuena, eta institutuko neskak erakartzen zituena, lehen musuak lapurtu baitzizkioten, harik eta haietako batek bihotza ere lapurtu zion arte.

Hainbat urtez benetan maite izan zuen, harik eta bizitzak bide bereiziak iradoki zizkien arte, dramarik eta gorrotorik gabe jarraitzea erabaki zutenak. Adiskideek damutu egin zuten, baina ez zuten zalantzarik beste andregai bat laster iritsiko zitzaiola bere bizitzara.

Lagunek ez zekitena Ferminen atleta gorputza arrakasta handia zuela gay kontaktuen aplikazioetan.

Hogei urte beteta eta askatasun estreinatu berria zuela, Internet bidez bakarrik ezagutzen zuen mundu batean sartu zen, baina nerabezarotik erakartzen zuen, debekatuta dauden gauza guztiak bezala. Irrikak zokoratutako zuhurtziaz, sareetan aurkitzen zituen beste mutil batzuekin topo egin zuen ezkutuan, harreman haiek atseginak bezain naturalak zitzaizkiola nolabaiteko harriduraz ohartzeko.

Eta kontua ez da emaztegaiarekin izan zuen intimitatea ez zela gogobetegarria izan, aitzitik, benetan gozatu zuen beti. Horregatik lotsa sentitzen zuen ikasle logelako bakardadean bere burua porno gayaren aurrean aurkitzen zuenean. Gudu gor horrek oinazetu zuen gau askotan.

Baina nork bere buruaren aurka borrokatzen duenak, beti galtzen du. Ferminek, azkenean, bere orientazioa onartu zuen sahieztezina izateagatik, baina isilpean gordeko zuela zin eginez. Azken finean, neska on batekin ezkon zitekeen, seme-alabak hazi eta zoriontsu izan, mundu osoari aurre egin beharrik gabe. Bere mundu osoari.

Ama izan zen inoiz engainatu ez zuen bakarra, ondo ezagutzen baitzituen haren isilune luzeak eta beste mutil batzuei nola begiratzen zien igerilekuan. Berak uko egin zion senarrarekin hitz egiteari, aitak oihuka esan zuen iradoki zion egunean: «Nire mutikoa futbolaria da, eta gizon oso bat, tontakeririk ez esan gero!». Bere txikiak egunen batean kontatuko dionaren zain dago oraindik ama.

Fermintxok gaueko ihesaldi sekretuekin jarraitzen du, baina beti saihesten du besteak laztan egitea taxilariak ikusi ahal duen bitartean. Orain lasaitu egiten zaio, eta dibertitu ere egiten du bizitza bikoitza izatea transgresorea eta zirraragarria dela pentsatzeak. Azken finean, nola kontatzen zaio betiko adiskidei zure futbol taldeko atezainak barraren hondoko neska ilehori horrek adina erakartzen zaituela? Imajinatu senargai batekin Peñako afari batera joatea! Pentsatze hutsak izerdia eragiten dio. Ez, hori ez da inoiz gertatuko. Armairuan ere ez dago hain gaizki… ezta?

Beldur bakarra du: printze batez maitemintzea eta dena saihestezina bihurtzea.

28 julio, 2022

Zer esan nahi du zuretzat Nafarroan Drag Queen izateak?

Uztailaren 16an ospatu zen Drag Ikuspen Eguna dela eta, gure tokiko Drag Queensei honako galdera hau bota diegu:
ZER ESAN NAHI DU ZURETZAT NAFARROAN DRAG QUEEN IZATEAK?

Hona hemen erantzunak:

SUSSIE PUSSIE

Drag-a terapia da, esperimentatzea da, estetikarekin jolastea da, genero-rolak zalantzan jartzea eta sozialki inposatutako guztiarekin haustea. Nire kasuan, Drag-ak nire nortasuna indartu du eta nor naizen ulertzen lagundu dit.
Drag izatearen esperientzia bizitzak eman didan oparirik handienetako bat da. Uste dut pertsona guztiek egin beharko luketela Drag bizitzan behin gutxienez, Nafarroan, Benidormen edo Marten bizi. Martetar trabestitu bat? Asko gustatzen zait!

ALBINA STARDUST

Niretzat Nafarroan Drag izatea arte hau Euskal Herriko jendeari eta, nire kasuan, batez ere euskaraz hitz egiten duen jendeari hurbiltzea da. Aktibismo politikoa da, gizarteak ezarritako genero-rolekiko jendea askeago senti dadin. .

XTREYA DIVARIUS

Nafarroan Drag izatea niretzat, LGTBIQ+ kolektiboko beste edozein pertsonarentzat bezala, etengabeko borroka da; izan ere, Nafarroako gizarteak nahiko aurrera egin badu ere, asko dago borrokatzeko eta aldarrikatzeko.
Egunez egun heztea eta ikusaraztea tokatzen zaigu, genero, identitate, sexualitate eta abarren aniztasun guztia onartua izan dadin eta gaur egun ere kolektiboak egunero jasaten duen indarkeria, zuzena edo zeharkakoa, pairatzeari utz diezaiogun.

EXIA VERMUT

Nafarroan Drag izateak erantzukizuna esan nahi du, gaur egun nafar panorama osatzen dugun draga gutxi baikara. Beraz, fantasia honetan murgildu nahi duten belaunaldi berriak gidatzeko eta aholkatzeko erantzukizuna dugu.

AXTRA TOSFERA

Niretzat Drag Queen eta trabestiak esan nahi du heteronormak sozialki zapaldu dituen nire pertsonaren zati batzuk askatasunez adierazi ahal izatea. Baina, gainera, Nafarroan zehazkiago hala izateak esan nahi du indar handiagoz berresten dugula pertsona guztiok baliozkoak garela, generoa, arraza, orientazio sexuala eta identitatea kontuan hartu gabe…
Iruñea bezalako hiri batean, non Drag trabestismoa eta kultura ez zen existitzen eta gizartea bereziki itxia zen, inklusioaren eta askatasunaren diskurtso hori etxe guztietara eramatea beharrezkoa iruditzen zait. Beharrezkoa da belaunaldi berriak seguru senti daitezen eta beraiek ere izan daitezen, bene-benetan, benetan direnak izateko erabakia mozten duten gizarte-araurik gabe.

DONATELLA MANI

Niretzat Drag espresio-modu bat da, nire egunerokotasunarekin zerikusirik ez duen errealitate ezberdin bat bizitzea da. Transmormazio bat da, introspekzio bat, baina gauza guztien gainetik Drag-a askatasuna da.

GATA AL KUADRADO

Nafarroan trabestia izateak esan nahi du lurralde honetan bandera egin dugun aniztasunaren froga bizia izatea.
Nire modura bizitzeko «Aberri librean aske izateaz» harro sentitzen lagundu dit horrek, inork nire sustraiak mozteko eskubiderik ez duela sentitzeak. Lur honetako edozein txokotan eraiki dezakegula gure lekua.
Era askotara gara aberatsak eta zorionekoak, eta drag-ak erakutsi dit zeinetan.

MARUSHAK

Guretzat Drag egiteak gure mundua auzo eta herrietako jai guztietara eramatea esan nahi du. Militantzia egitea da. Tolerantzia- eta askatasun-mezu bat eramatea ikusgarritasunik ez dagoen lekuetara. Festa-giroetan espazio seguruak sortuz.a.

CELESTE POLIESTER

Niretzat askapenerako gunea izan da, eta Gasteizkoa izan arren, Nafarroan aurkitu dut Drag familia bat, eta ni neu izan naiteke familia horrekin, eta oso eroso sentitu. Nafarroa Drag gisa eta pertsona gisa hazteko aukera eman didan gunea izan da, eta hau nire jatorrizko hirira eramateko irrikan nago, eta zortea badut, Iruñeko Drag familiarekin bat egingo dut!

19 julio, 2022

Familia, kontzeptu garrantzitsua.

Batzuek familia kontzeptuarekin amaitzea proposatzen dute, beste batzuek kontzeptu hori zabaltzea proposatzen dute, hainbat eztabaida daude kontzeptu horren inguruan, zer den, nork osatzen duen, zergatik osatzen den horrela, zein den bere jatorria…

Kattalingorritik, garrantzitsua iruditzen zaigu ezagutzea eta ikusaraztea zein zabala den familiaren kontzeptua eta modua, familia zaintza-, garapen- eta euste-sare gisa ulertuta.

Familia kontzeptua sortzeko moduei buruz gehiago jakiteko, Alizia Pano, Victor Domingo eta Anouar Merabetekin hitz egin dugu eta bideo honetan jaso dugu.

Eskerrik asko, zuen gogoetak gurekin partekatzeagatik.

11 mayo, 2022

Lumofobia

Maiatzaren 17an, homofobiaren, transfobiaren eta bifobiaren aurkako Nazioarteko Eguna ospatzen da, ohikoak ez diren orientazio edo identitate sexualak dituzten pertsonek jasaten dituzten diskriminazioa eta irainak gaitzesteko. Batasunak indarra egiten du, argi dago, baina batzuetan jarrera diskriminatzaile horiek berak gertatzen dira pankartaren alde honetako pertsonen artean. Lumafobiaz ari gara.

«Luma izatea» esamolde arrunta erabiltzen da jarrera femeninoak dituzten gizonei erreferentzia egiteko, hau da, RAEko «machote» definizioarekin bat ez datozenak, hau da: gizon indartsua, ondo landatua, ausarta. Luma hitza, beren burua oso femeninotzat jotzen ez duten itxura edo jokamoldeak dituzten emakumeei dagokienez ere erabiltzen da. Azken horiek «kamioilari» edo «marimatxo» irainak jaso ohi dituzte; lehenengoei, berriz, «lokaza» esaten zaie, beti ere iraintzeko asmoz.

Oso barneratuta daukagu, nahi ta nahi ez, oso gizon arra batek indartsua, serioa, hautsiezina izan behar duela, eta ez duela segurtasunik eta tristurarik edo ahuleziarik erakutsi behar. Emakume batek delikatua, gozoa, hauskorra eta xarmangarria izan behar duen bezalaxe. Horrela irakatsi digu zinemak, telebistak, eskolako patioak eta familiak berak ere. Eta gizarteak gaizki onartzen du desberdina dena. Genero-estereotipoekin bat ez datozen pertsonekiko (gizon-maskulinoa eta emakume-femeninoa) ezinikusi horri lumofobia deitu zaio.

Lumafobiak berezitasun deigarri bat du, LGTBI+ kolektiboaren barruan ere gertatzen baita: portaera zapaltzailea da zapalduta dagoen talde baten barruan. Mugikorrentzako kontaktuen aplikaziotan maiz aurkitzen dira maskulinotasuna bestean eskaintzen edo eskatzen den bertute gisa nabarmentzen duten mezuak. Gay Times aldizkari ingelesak argitaratutako ikerketa baten arabera, lumarik gabeko gayen % 50ek uste dute homosexual afeminatuek irudi txarra ematen diotela kolektiboari. Gabriel J. Martín psikologoak, bere aldetik, ondorioztatzen du kolektiboaren barruko lumofobia homosexualitatearekiko homofobiatik sortzen dela; beste ikerketa batzuen arabera, berriz, lumaren ondoriozko bizipen traumatikoek luma disimulatzera edo arbuiatzera eramaten dute, arbuio-egoerak edo arrisku-egoerak saihesteko.

Nolanahi ere, isekak eta marjinazioak eragindako min pertsonalaz gain, lumofobiak ondorio diskriminatzaileak ditu eremu profesionalean ere. Zuzendarietako bat sustatu behar duen enpresa errespetagarri batek, hautagaien profesionaltasunaz gain, ziur aski aztertuko du ea nahi duen mutil afeminatu izatea konpainiak kanpora proiektatzen duen irudia. Oso normalizatuta dago, adibidez, gay amaneratu batek bihotzeko programak aurkeztea -arinkeria eta esamesak bere ingurune naturaltzat hartzen direlako-, baina inoiz ez albistegi serio bat. Era berean, gertagaitza da Eguraldia aurkezten duten neskak gazte eta oso femeninoa ez izatea.

Gure gizarteak aurrera egin du LGTBI+ pertsonak jasotzeko eta babesteko, baina beste kontu bat da genero-adierazpenei aurre egitea. Germán Sánchez tuiterlariak ironiaz baieztatzen du “gay izatea ondo dagoela, nabaritzen ez bazaizu behintzat”.
Munduan zehar luma harrokeriaz paseatzen dutenek, horretarako eskubide osoa izateaz gain, taldea ikusarazten eta LGTBI+ eskubideak lortzen lagundu dute eta asko lagundu dute. Bidezkoa da bere meritua aitortzea, zuri-beltzeko panorama triste bat marraztu beharrean. Pertsonak mila kolorekoak garelako.

26 abril, 2022

Biribilak eta karratuak bereizten ditudanetik

Ikusgarritasun lesbikoa dela medio, eta DEKUMAS LBT elkarteak garatutako kontakizun lesbikoen bilduma «RelataLes, Relatos Lésbicos en Confinamiento» FANZINEA inspirazio gisa harturik, elkarbanatzen dizuegun kontakizun hau iritsi zaigu.

“Biribilak eta karratuak bereizten ditudanetik”, bai hala da, biribilak eta karratuak. Hori da mundu guztiari esaten diodana, niri, emakume bati, emakumeak gogoko ditudala noiztik dakidan galdetu izan didatenean.

Zein adinetan izango zer hori?

Ez dut ideiarik ere, baina gogora datorkit, eskola aurreko irakaslearekin erotikoki, ume batek egiten duen moduan, nola fantaseatzen nuen. Freudek agian esango luke Edipo¹ konplexuaren bertsio lesbikoan izango zela, baina nik desberdin gogoratzen ditut amak ematen zizkidan besarkadak eta nire irakaslearen besarkaden sentsazioa. Gogoan dut amets egiten nuela nire bizkarrean hegan neramala nire botere gorenekin bera eta biok bakarrik egoteko, bakarrik, oso bakarrik, bera eta biok. Zer egiteko? Bada, nire irudimenena nuen hori egin ahal izateko, nire bizkarrean hegan egin eta gure larruen beroa partekatu alegia.

Eta hor,

hor hasi al zen dena?

Ez.

Zati bat bakarrik.

Hor, emakumeenganako desio erotikoa duen subjektu sexudun gisa eraikitzen hasi nintzen. Baina, era berean, “emakumeenganako desio erotikoa duen subjektu”-aren ustezko ideia hutsaren atzean, hori baino askoz gehiago izkutatzen zuen ideia zegoela jabetzen eta barneratzen joan zen subjektu sexuduna ere eraikitzen joan zen. Hau ez zen, beste norbait desiratzen duen norbait eta kito. Askoz gehiago zen.

Eta hor.

Hor bai.

Hor hasi zen dena.

Konturatu gabe, BEAHIAren -beharrizana eta desira- ondorioz gaur egun naizen subjektu politikoa nigan eratzeko abiada izan zen. Alde batetik, nire biografiako elementu propioen eta indibidualen bidez hazten joan zen subjetu politikoa, eta bestetik, nire existentzia zeharkatzen eta baldintzatzen duten egiturazko elementuen bidez – edozer egiten dudala ere eragiten duten elementu estruktural horiexek- eraikitako subjektuaren hasiera suposatu zuen.

BEHAIA diot, eta ez soilik desioa, naizen hori bezala ikusia izateko DESIOA izateaz beste, gizabanako moduan, besterik gabe, IZAN eta EGON ahal izateko BEHARRA ere, nuen eta dudalako.

Horregatik, nire burua izaki sexudun bezala hartzen badut ere, baita subjektu politiko gisa ere hartzen dut.

Nire esparru teorikoaren sorreran lagun izan dudan pertsona berezi baten hitzak erabiliz, nire burua subjektu politiko gisa izendatzen dut, politika EGIN NAHI dudalako eta egin BEHAR dudalako.

POLIS²-a eraikitzen duen horretan eragina izateko BEHAIA dudalako.

Nire larruazalak, POLISak agintzen duen markekin – arau sozialak, gizarte itxaropenak, rolak, preskripzioak eta abar – OIKOS³, nire etxea, nire NIa, onerako eta txarrerako zeharkatuta dagoela oihuka esaten duelako.

Eta horrekin batera, NI zoragarri horretatik abiatzen den guztia.

POLISaren marka horiek ikusarazi, hauek hautsi ahal izateko BEAHI DUT – BEHAI aditzaren orainaldiaren lehen pertsona, nahi eta behar aditzak barnebiltzen dituena-.

Hain egin nahi ditut ikusgarri, nahiz eta nahi ez, mundu guztiak ikusten dituen.

Hain ikusgarri, maizetan bezala, marka hauei aurre egiteko bakarrik nagolearen pertzepzioarekin amaitzen dudan. Izan ere, astuna eta itogarria baita, IZANA baldintzatzen duen horri bakarrik aurre egitea.

Gaurkoan erabiltzeko asmaturiko hitzak erabiliz eta hitz gutxitan esanda, POLIS-en kateak haustea BEHAI dut. Baina aldi berean, eta BEHAI berdintsua edo handiagoraekin, OIKOS-en, nire etxean, nire NI-an ere errotzen diren kate horiek zapuztu BEHAI ditut.

Hala ere, esker onez, eta kontzientziaren hartze hau borroka eta jakinduria partekatuaren emaitza dela aitortuz, hemen, OIKOSen, nire etxean, nire NIan, nik BEHAI ditut hautsi.

Bakarrik.

Nirea eta berezia den era horri bide emanez.

1 Haurrak amaren irudiarekiko duen erakarpen afektiboa.

2 Antzinako Greziako estatu independenteko hiriei emandako izena da.

3 Antzinako Greziako «etxe» terminoaren baliokidea.

31 marzo, 2022

Trans Ikusgarritasunaren Eguna

Gaur martxoaren 31a da, Trans Ikusgarritasunaren Eguna, eta post honen bidez gogorarazi nahi dugu efemeride hau oraindik ere beharrezkoa dela gizarteak trans errealitateak ezagutu ditzan eta, guztien artean, gorpuztasunen eta identitateen arteko korrelaziorik eza barnera dezagun. Gizarte-imajinarioa zabaltzeko helburuarekin, datozen belaunaldiek sentitutako sexua pertsona bakoitzaren identitate bakar eta errepikaezina dela uler dezaten, eta ez jaiotzean esleitutako sexua. Hobeto esanda, jaiotzean sexua ez esleitzeko, baizik eta pertsonak adierazten duena legitimatzeko (bizitzaren eremu guztietan). Eta, oro har, aniztasuna gizarte-araua izan dadin.

Gaur, martxoak 31, errealitate transak dituzten erreferenteak gogoratzeko eguna ere bada, bideak ireki baitituzte beren gorputzak gezi-punta gisa kokatuz. Silvia Ribera eta Marsha P. Johnson historikoetatik, 1969ko Stonewalleko istiluetan borroka egin zutenak, sistema zapaltzaile batek ezarritako isiltasuna hausteko eta LGBTI+ eskubideak aldarrikatzeko. “Veneno” ikonikoraino, atzetik zetozen “Kristina” askori bidea ireki ziena.

Hala ere, gaurkoan, post hau erreferente hurbilari eta lagunari eskaini nahi diogu. Hau Mar C. Llop da. Duela egun batzuk jakin genuen Mar hil egin zela. Eta Kattalingorritik ez zitzaigun egun hoberik bururatzen maitasunezko eta esker oneko hitz batzuk eskaintzeko.

Mar trans pertsonen eskubideen aldeko aktibista eta borrokalaria izan zen. Bere lan garrantzitsuenetako bat «Work in progress»/«eraikuntza identitarioak» liburua izan zen. Bertan, trans errealitateak dituzten pertsonen testigantzak eta argazkiak jasotzen dira. Beren gorputzak erakutsiz eta beren istorioak kontatuz.

Mar trans errealitateak ikusarazi nahi zituen, arreta gorputzaren aniztasunean jarriz, hau da, bizitzako esparru guztietan errealitate transak daudela ikusarazi nahi zuen; unibertsitatean, lanean, kirolan… pertsona bakoitzak bere gorputzarekin eta munduan izateko eta egoteko duen moduarekin. Liburuak bizipen, desio, pentsamendu eta prozesu oso desberdinak biltzen ditu, erreferentzia sorta oso aberasgarria zabaltzen diguna. Eta, gainera, herritarrak sentsibilizatzeko tresna da.

Mila esker Mar gezi-muturra izateagatik eta errespetu eta sormenetik aniztasun-bideak ireki dituzulagatik. Ez zaude hemen, baina gogoan izango zaitugu. Mila esker mundu hau hobetzen duten pertsona askori ahotsa emateagatik eta erreferente izateagatik, dauden askorentzat eta datozenentzat.

Agur bero bat,

Kattalingorri.

31 marzo, 2022

Día de la visibilidad Trans

Hoy es 31 de marzo, Día de la visibilidad Trans, y mediante este post, queremos recordar que esta efeméride sigue siendo necesaria para que la sociedad conozca las realidades trans y que, entre todes, interioricemos la no correlación entre corporalidades e identidades. Con el fin de ampliar el imaginario social, para que las generaciones que vienen entiendan el sexo sentido cómo identidad única e irrepetible de cada persona y no el sexo asignado al nacer. Mejor dicho, con el fin de que no se asigne el sexo al nacer, sino que se legitime (en todos los ambitos de la vida) lo que la persona exprese ser. Y en términos generales, con el objetivo de que la diversidad sea la norma social.

Hoy, 31 de marzo, también es un día para recordar a referentes con realidades trans que han abierto caminos posicionando sus cuerpos cómo punta de flecha. Desde las históricas Silvia Ribera y Marsha P. Johnson luchando en los disturbios de Stonewall en 1969, con el fin de romper el silencio impuesto por un sistema opresor y reivindicar los derechos LGBTI+. Hasta la icónica “Veneno”, la cual abrió camino a muchas “Cristinas” que venían detrás.

Sin embargo, hoy queremos dedicarle este post a una referente muy cercana y amiga. Ella es Mar C. Llop. Hace unos días nos llegaba la noticia de que Mar había fallecido. Y desde Kattalingorri no se nos ocurría mejor día para dedicarle unas palabras de amor y agradecimiento.

Mar fue una activista y luchadora por los derechos de las personas trans. Uno de sus trabajos más importantes fue el libro “Work in progress»/ “Construcciones identitarias” donde se recogen testimonios y fotografías de personas con realidades trans. Mostrando sus cuerpos y relatando sus historias.

Mar pretendía visibilizar las realidades trans poniendo el foco en la diversidad corporal, es decir, pretendía hacer ver que hay realidades trans en todos los ámbitos de la vida; en la universidad, en el trabajo, deportes… cada persona con su cuerpo y su manera de ser y de estar en el mundo. El libro recoge vivencias, deseos, pensamientos y procesos, muy diferentes, lo cual nos abre un abanico de referencias muy enriquecedor. Y además, es una herramienta de sensibilización para la población.

Mila esker Mar por ser punta de flecha y abrir caminos de diversidad desde el respeto y la creatividad. Ya no estás presente, pero te recordamos y te recordaremos. Mila esker por dar voz a muchas personas que hacen este mundo mejor y por ser referente para muchas que están y para muchas vienen.

Agur bero bat,

Kattalingorri.

29 marzo, 2022

Martxoak 8: Trans emakumea izan landa-eremuan

Nire izena Asteria Angelines Lizarazu García da, 21 urte ditut, Erriberrikoa naiz, eta, nire ikuspegitik, neska trans gisa zer esperientzia izan dudan landa-ingurune batean hezten, eta zer pentsatzen dudan emakume transek gure emantzipaziorako borrokan duten zereginaz kontatuko dut bideo honetan:

Loading new posts...

No more posts