Kolektiboak

-1

archive,category,category-kolektiboak,category-273,stockholm-core-2.3,select-theme-ver-8.9,ajax_fade,page_not_loaded,menu-animation-underline-bottom,header_top_hide_on_mobile,,qode_menu_,wpb-js-composer js-comp-ver-6.6.0,vc_responsive

16 febrero, 2022

DEKUMASeko LBT emakume kirolzaleen testigantzak

LBT emakumeek kirolean bizi dituzten bizipenak modu pertsonalagoan islatzeko eta DEKUMAS LBTren egutegia irakurleei hurbiltzeko, 2022ko LBT Kirolaren egutegiko hiru protagonistari elkarrizketa txiki batzuk egin dizkiegu, egutegiko argazkiekin ilustratuak.

KORTAREKIN HITZ EGITEN DUGU, SKATER BOLLERA. DEKUMAS LBTko SKATE TALDEAREN ARDURADUNA.

DEKUMAS LBT: Kaixo Korta, zure kirola eta honek ematen dizuna deskribatzen al dizkiguzu?

Korta: Nire kirola skateboarding da. Laburtzeko, skate esaten zaio soilik, hau da, monopatina izendatzeko erabiltzen den terminoa. Kirol honetan, monopatin baten gainean irristatu eta, aldi berean, hainbat trikimailu egin daitezke. Skate batekin praktikatzen da, ahal dela azalera lau batean, biraka ari daitekeen edozein lekutan, dela kalean, dela skateparketan (patinaje-parkeak).

Skateak ahalduntzea ematen dit, lortzen ari zaren erronkak direlako, eta beti hobetzen saiatzeko eta zure beldurren aurka joateko sentsazioa, erortzeko beldurra, zuri min egiteko beldurra, eta, adibidez, pandemian arreta jartzeko balio ere izan dit. Trikimailua ateratzea edo erori gabe mantentzea besterik ez pentsatzeko, eta, orduan, hori nahiko terapeutikoa izan da niretzat.

DEKUMAS LBT: zer esanen zenuke LBT ikusgarritasunari buruz zure kirolean?

Korta: Ba, ea, futbolean jokatzen nuenean, nik uste dut ikusgarritasun handiagoa zegoela bolleren futbolean. Skatea oraindik ere nahiko maskulinoa da, beno, ia kirol guztiak bezala, ingurunea nahiko mutilena da, eta nahiko rol markatua du. Nik uste dut orain, zorionez, hori aldatzen ari dela, baina klasean ikusten dut mutil gehiago daudela, nahiz eta gustatzen zaidan laguntasuna dagoen, guztion artean animatzen gara trikimailuak ateratzeko, eta jendeak esaten dizu: «Egin hau edo probatu bestea». Ez dakit, iruditzen zait kirola ere, banakakoa bada ere, oso laguntasunezkoa dela horregatik eta ez dagoela lehiarik.

LBT ikusgarritasuna, nik ez dut ikusi, baina egia da duela urte asko skatean ibiltzeari utzi ondoren, duela gutxi berreskuratu dudala, eta orain neska asko skatean dabiltzala, eta alderdi horretan ikusgarritasun handiagoa dagoela.

DEKUMAS LBT: nolakoa izan da zure skateko garapena?

Korta: Skatean izan dudan bilakaera eboluzio pertsonal bat egin nahi izatea izan da, zure beldurren aurka joatea, eta, 40 urte badituzu ere, bada, ilusioa izatea, bertan ondo pasatzea, erori arren eta batzuetan atera behar zaizuna ateratzen ez bazaizu ere, nahiko aberasgarria eta oso ahalduntzailea da niretzat.

DEKUMAS LBT: LBT skate talde bat martxan jarri nahi zenuke. Nola lagun dezake skateak LBT emakumeen ikusgarritasuna sustatzen?

Korta: Skatea oso lagungarria izan daiteke LBT emakumeak ikusarazteko, patinatzen ari den neska bat nahikoa da, lehen ez genuen elkar hainbeste ikusten orain pixka bat gehiago, baina hori nahikoa da, eta gero, LBT bazara, nik uste dut hori ikusaraztea garrantzitsua dela rol jakin bateko hain kirol maskulino eta oso zehatz batean. Nik, adibidez, LGTBI pegatinen dekorazioa daramat eta skate orri batzuen atzetik nabil, eta duela gutxi crack bat zen skater bat atera zen armairutik, baina beldur nintzen, ingurua oso matxista zelako LGTBI izatea planteatzen ez den mailan, heteroa zarela besterik ez dute pentsatzen. Orduan, kirol honetan, futbolean bezala, oraindik ikusarazi beharra dagoela ikusten dut. Hala ere, badago mugimendu bat, skatean Queer mugimendua ikustarazten duten aldizkariak daudelako, Estatu Batuetan bereziki, baina orain gehiago ikusten da, eta, zona honetan, Espainian nesken skate-weborri batzuk jarraitzen ditut, eta LBT gaia ere sartzen da batzuetan.

Nik, egun batean Iruñeko Antoniutti parkeko skateparkera patinatzera joan nintzenean, pintada bat ikusi nuen: «Ez dakit nor transexuala da». Orduan, egiteko asko dugula iruditu zitzaidan. Gustatuko litzaidake esprai bat izatea eta zerbait jartzea edo ez dakit… Nik uste dut oraindik ere badagoela rol bat skater gisa oso markatua, eta horregatik egin nahi dut skate LBT talde bat; izan ere, ingurua hartzen badute, beti bezala, eta nik uste dut LGTB mugimendua skatean ez dagoela oso agerian oraintxe bertan. Neska gehiago sartzen ari dira eta hori puntu bat da. Oso ahalduntzailea izan daitekeen espazio bat da, zu bezalako jendearekin toki batera joan ahal izatea eta arraroa ez sentitzea. Horregatik ere LBT edo Queer skate topaketa bat egiteko gogoak ditut egun batean, joan eta esateko hemen gaude eta baita egun batean patinatu nahi baduzu ere, dei diezazuket, eta zu zeu izan arazorik gabe.

Skate taldean parte hartu nahi duenak. Mezu elektroniko bat bidali DEKUMASLBT@GMAIL.COM helbidera edo WhatsApp bat 662244228 zenbakira, erabiltzaile gisa parte hartzeko eta formulario bat betez taldean parte har dezakezu.

NORA GOMEZEKIN HITZ EGITEN DUGU, IZOTZ GAINEKO HOCKEY JOKALARIA ETA DEKUMAS LBT-KO LEHENDAKARIA.

DEKUMAS LBT: kaixo Nora, zure kirola deskribatu ahal diguzu?

NORA: Nire kirola izotz hockeya da, eta hori deskribatzeko ez dago ikustea edo praktikatzea bezalakorik. Taldean jolasteko kirolik azkarrena da. 5ek 5en aurka jokatzen dute, bi defentsa eta 3 aurreko, gehi atezainak. Aldaketa etengabea da, ez baitu errekuperatzeko denborarik ematen, eta aldatzen ez bazara, zure taldeak 1 gutxiagorekin jokatzen baitu; beraz, etengabe aldatu behar da jokalaria. Denbora errealean 20 minutuko 3 denbora dira, batzuetan 2:30eko partida bihur daitezkeenak, jokoan gertatzen denaren arabera. Bi edo hiru arbitro daude partidaren arabera. Kanporatzeak, karga okerrak eta bidegabeko zigorrak daude, partidatik geratzen denerako kanporatu eta aldagelara bidaltzen zaituztenak. Niretzat beste kirol batzuetan aurkitzen ez dudan kirol ikusgarria da.

DEKUMAS LBT: zer ematen dizu eta zer da zuretzat?

NORA: Kirol honek barruko eta kanpoko bakea eman dit, beste batzuekin bezala suposatzen dut, baina niri honek eman dit. Sasoian mantendu nau 50 urtez, badirela gutxi batzuk, eta horrek zerbait esan nahi du. Diziplina, erantzukizuna, gainerako jokalariekin ikastea, bidaietan elkarrekin bizitzea, eta urte askotako adiskidetasuna. Errekonozimendua eta elastiko nazionala eraman izana ere eraman ditut, eta ziur aski zerbait gehiago egongo da.

Hockeyak esan nahi du, niretzat, ekintzazko bizitza oso bat, bertatik bide onetik ibiltzea eta, horrela, gaur egun naizena sortu ahal izatea.

DEKUMAS LBT: zure kirolean LBT edo LGTBI ikusgarritasunari buruz zer esanen zenuke?

NORA: kiroleko LBT eta LGTBI gaiei dagokienez, esan dezaket nire taldean neska batzuk lesbianak eta bisexualak eta transexualak garela, eta dena primeran doala. Zuzendaritzarekin ez dago inolako eragozpenik, dena da taldearekiko laguntza. Berdin dio zer den bat, azkenean pertsona eta kirolari guztiak garelako, eta horrela izan behar du, eta horrela tratatzen gaituzte. Ni, talde honetan, elkarrizketatua izan naiz, emakume transexual bat bezala eta 60 urtetik gorakoa Antena 3en, Espainia osorako transmisioarekin, eta taldearen aldetik dena izan zen laguntza, ez zuten inolako eragozpenik jarri ni, pertsona transexual gisa, elkarrizketatzeko eta Milenio Panthersen taldean egoteko. Horrelako elkarrizketekin, gainera, ikusi eta entzun nahiko genituzkeen erreferente horiek sor daitezke. Espero dut nire bizitzako kirola baino zerbait gehiago ezagutzera eman ahal izatea.

NANE RAMOSEKIN HITZ EGITEN DUGU. JIU JITSU BRASILDARRA PRAKTIKATZEN DU ETA DEKUMAS LBT-KO BAZKIDEA DA.

DEKUMAS LBT: Kaixo Nane, zure kirola deskribatu ahal diguzu?

NANE: Jiu jitsu brasildarra (edo BJJ) arte martziala da, borrokarako eta defentsa pertsonalerako kirola. Buruz buruko borrokan zentratzen da, lurrean, horretarako luxazioak, itotzeak, ibilgetzeak eta eraisteak erabiliz. Brasilgo jiu-jitsuaren helburua aurkaria luxazio edo itotze baten bidez menderatzea da, kolperik erabili gabe, eta horregatik esaten zaio batzuetan «arte leuna».

DEKUMAS LBT: Zure lorpen eta metak deskribatu.

NANE: Uste dut nire lorpenik handiena Gracie Barra Pamplona bezalako talde zoragarri bat aurkitzea izan dela, talde bat baino gehiago da, besoak zabalik hartu nauten eta lehen egunetik nigan konfiantza izan duten pertsonak dira. Nire helburua oraintxe bertan haurrei eskolak ematea da.

DEKUMAS LBT: Zer ematen dizu?

NANE: Jiu Jitsuak asko ematen dit lehen egunetik, estresa kentzen dit eta nire antsietatearekin laguntzen nau.

DEKUMAS LBT: zure kirolean LGTBI ikusgarritasunari buruz zer uste duzu? Eta uste duzu aniztasunari dagokionez garapenen bat egon dela?

NANE: Gaur egun atzera begiratzen dut, eta argi dago arte-martzialaren ingurunean bilakaera bat dagoela, baina eboluzio handiena nirea izan da, barrukoa. Hau pasatu baino lehen, min eman diet nire ondoan zeuden pertsonei, zoriontsu egiten ninduen kirolean onartua ez izateko beldurrez. Gaur argi daukat nik neuk ez nuela neure burua onartzen eta Jiu Jitsuak ni naizen bezala onartzen lagundu zidala. Beraz, bakoitzak bere atea aurkitzea nahi dut, nik Jiu Jitsuan nirea aurkitu nuen bezala.

DEKUMAS LBT: mil esker hiruei zuen aportazio personal hain baliagarriengatik, zuen ikusgarritasunagatik eta beste emakume LBT batzuentzat kirolean erreferente izateagatik.

– Interesgarria iruditzen zaigu COLEFek kirolean sexu- eta genero-aniztasuna sustatzeko eta bertan LGTBIFobia desagerrarazteko atera duen material hau. Zer deritzozue?

Erreferentziazko material oro ongi etorria da eta are gehiago hasierako fasean gaudela jakinik. Oso tresna erabilgarriak dira, eta abiapuntu izan daitezke erakundeek, profesionalek eta irakasleek LGTBI+ gaia kirolean ikusarazteko ekimenak eta kanpainak garatu ahal izateko.

https://www.consejo-colef.es/post/lgtbi-2020

16 febrero, 2022

Otsailak 19: kirolean LGTBIfobiaren aurkako eguna

– Dekumas LBT, kontaiguzue pixka bat, nor zarete, zer egiten duzue, zergatik eratu zenuten elkartea…

DEKUMAS LBT (DE-deporte, KU-kultura, M-mujeres, AS-asociadas, L-Lesbianak, B-Bisexuales, T-Transexuales), 2018an Iruñean (Nafarroan) eratutako elkarte bat da, nazio mailako eta maila internazionalekoa.

Elkartea hasieratik sortu genuen emakumeek, Nafarroan emakume LBTen elkarte bat eratzeko beharra ikusi genuen, eta gure nahia emakume LBTen topaleku eta elkargune izatea zen, gure errekonozimendua, ikusgarritasuna bermatu nahi genuen. Horregatik LBT, LGTBIQ+, kolektibo feminista, instituzio publiko eta beste elkarte eta koletiboekin elkarlanean ekintzetan parte hartzen dugu, emakume LBT-en ikusgarritasuna sustatzeko. DEKUMAS LBT elkartean emakumeak, pertsona ez bitarrak fem-aligned, cis-ak edo transak, lesbianak, bollerak, safikak, bisexualak, sexualak edo asexualak.

ZERBITZUAK ETA EKINTZAK:

DEKUMAS LBT-tik emakume LBT-entzako kirol ekintzak, ekintza kulturalak, artistikoak, turismokoak, asialdikoak etabar antolatzen eta bultzatzen dira.

Whatsappean, gaika talde antolatuak ditugu, hitz egiteko, kirolari buruzkoak, irakurle klubak, asialdikoak, bideojokoak e.a. Talde hauetan esan daiteke ekintza psikosozial bat egiten dugula, hau da, elkar laguntzeko taldeak dira, sareak eraikitzeko eta baita LBT erreferenteak sortzeko, “artibismo LBT” kultural eta artistikoari esker. Gure ekimenekin gainera, zera lortzen dugu: hauek egiten ditugun espazioak emakume LBT-entzako espazio ziurrak bilakatzea eta LBT ikusgarritasunerako eta ahalduntze feministarako eremu baita ere.

Gure ekintza eta topaketak ere Iruñeako LGTBI gunean, Harrotun egiten ditugu, eta baita Iruñeako emakumeen etxean. Honetaz gain, beste espazio eta herri batzuetan ere burutzen ditugu, guztien informazioa gure sare sozialetan jartzen dugu: Facebook-en “Actividades Culturales LBT”, Twitterren @DekumasLBT, Istragramen @dekumaslbt, Youtuben “DekumasLBT Asociación”.

– Jakin dugu, beste gauza batzuen artean emakume LBTen arteko kirol taldeak antolatzen dituzuela, ze talde dituzue? Eta norbaitek parte hartu nahi badu, nora jo beharko luke?

Gaur egun, Kirol talde bat dugu, non elkarteak eta erabiltzaileek berek jarduerak proposatzen dituzten, adibidez: mendi-ibiliak, bizikleta-ibilbideak, frontenisa, etab.

Eta futboleko eta padeleko talde espezifikoak ere baditugu. Futbolekoa berrabiatzeko bidean da, pandemiaren okerrenaren ondoren, eta interesatuak bilatzen ari dira. Skate talde bat ere sortu nahi da. Beraz, interesatuek mezu elektroniko bat bidal dezakete DEKUMASLBT@GMAIL.COM helbidera edo WhatsApp bat 662244228 zenbakira, taldeetan erabiltzaile gisa parte hartzeko, formulario sinple bat betez.

– Txoritxo batek kontatu digunez, aurten ere egutegi bat egin duzue Dekumasetik, eta kirol-arloan jarri duzue arreta. Zergatik aukeratu zenuten hau ikusaraztea?

Ikusaraztea aukeratu genuen, elkartea aktibismorako eta LBT emakume gisa ditugun eskubideen aldeko borrokarako pentsatu baitzen, kiroletik eta kulturatik. Ekintza hau 2019an hasi genuen, lehen bi egutegiekin, Nafarroako Gobernuak eta Iruñeko Udalak diruz lagundutakoak, eta bertan islatzen zen emakume lesbianen eta bisexualen aniztasuna, argazkigintzaren artearen bidez ikusarazten zirenak, gizarteari adierazten diren bezala hurbilduz, beren bizitzako uneak, askatasun osoz eta batzuetan gure maitatzeko modua gaitzesten edo epaitzen duen errealitaterik gabe. Eta 2022ko egutegi honetan, Nafarroako Gobernuak diruz lagundua, LBT kirola ikusarazi nahi izan genuen, era berean, erreferenteak sortzeko eta LBT emakumeak animatzeko kirol-guneak leku seguru bihur ditzaten, agerian jarriko gaituen esperientzia bat partekatzeko, desarmatze bakoitzaren barne-prozesuari ere laguntzeko. Egutegiak intersekzionalitate-puntua du, ez soilik LBT, baizik eta, emakumeena ere badenez, ikusgarritasun bikoitza da, emakume kirolarien erreferenteekin.

– Zer erantzun jasotzen ari da egutegia?

Erantzuna arrakastatsua izaten ari da, ia ez da alerik geratzen, eta hori oso pozgarria da, kontuan hartuta oraindik bizi ditugun pandemia-garaiak, espazio publikoetan pertsonekin elkarreragiteko aukera murriztu dituela.

Iruñeko Emakumeen Etxean egutegien aurkezpena eta sinadura egin genuen 2021eko azaroan. Harrera oso zirraragarria izan zen. Nora Gómez, abenduko izotz hockeyaren protagonista eta Nane Ramos otsaileko Jiu Jitsu irudiaren protagonistekin. Hitzordura hurbildu ziren emakume guztiei egutegiak sinatzen eta eskaintzen aritu ziren.

– Nahi duenak non eskuratzen al du?

Badakigu oraindik ale batzuk geratzen direla Iruñeako LGTBI Zentro Publikoan, HARROTUn (San Gregorio kalea 28, Iruña), Nafarroako Gobernuaren LGTBI+ Zerbitzu Publikoaren bulegoan, Kattalingunen (Fuente del Hierro kalea 2) eta Iruñeko Emakumeen Etxean (Agoitz kalea 9). Edo interesik izanez gero, idatzi DEKUMAS LBT emailera: dekumaslbt@gmail.com.

– Kirolean LGTBIfobiaren aurkako eguna hurbiltzen ari da. Zergatik da garrantzitsua egun hori ikusarazten jarraitzea eta horrelako efemeridea izatea?

Otsailaren 19an ospatzen da Kiroleko LGTBIfobiaren aurkako Nazioarteko Eguna, LGTBI+ pertsonak, kirolaren munduan jasaten dugun diskriminazioa, modu profesionalean egin edo ez, arbuiatzeko da.Justin Fashanu 37 urteko futbolariak bere buruaz beste egin zuen Londresen, 1990ean homosexualitatea publiko egin zuenetik jasotako presioen ondorioz.

Garrantzitsua da oraindik, gaur egun, gizartea kontzientziatzen eta sentsibilizatzen jarraitzea kirolarien identitate edo orientazio sexualak ezin duela desberdintasunik, diskriminaziorik, jazarpenik edo gorroto-deliturik eragin. Oraindik ere beharrezkoa da hori aldarrikatzea eta ikusaraztea, LGTBI+ kirolariak errespetatuak izan daitezen, eta haien kirol-lorpenengatik eta mugarriengatik baloratuak izan daitezen.

-Zergatik da garrantzitsua LBT ikusgarritasuna kirolean?

Hori nabarmendu nahi dugu, kontakizun batean, Patricia Reche gure kideak, DEKUMAS LBTko bazkide eta futbol taldeko kideak, kontatzen duen lehen pertsonako sentimenduaren bidez. “Futbología lesbika”.

Futbología lesbikoa.

Noiztik noizera galdetzen didate zer esan nahi duen futbitoak niretzat. Existitzeko, izateko aukerari buruz galdetzea bezela da niretzako. Beti jakin izan dut mugimendua eta ekintza gustatzen zitzaizkidala, ez nekiena, eta gero jakin nuen hori emakumeen kasuan, bereziki heterosexualen kasuan, erronka antipatriarkala zela. Eta hori ez diot nik, erregimen frankistak 1971n «finolis versus folkloricas» partida mitiko hura antolatzean esan zuen, emakumeak kirol munduan hegoak zabaltzen hasi zirela, eta barregarri uzten saiatu behar zirela. Lola Flores versus Encarna Polo ez da batere barregarria, ezin irudika daitekeen potentzialidadea dauka.

ARGAZKI-MUNTAIA RELATALES fanzinean azaltzen dena, DEKUMASek editatutako fanzinea Nafar Gobernuaren NABIk diruz lagundua. Bere bigarren edizioa eskuragarri dago, DEKUMAS LBTrekin harremanetan jarri interesa izanez gero.

Baina itzul gaitezen atzera. Gero jakin dut hori guztia. Baina 14 urterekin, ez nintzen egokitzen esleitu zizkidaten genero-aginduetara, futbola gustatzen zitzaidan eta kirola egin nahi nuen. Ez nekien, eta orain badakit, han nire familia hautatua aurkituko nuela, nire nortasuna aurkituko nuela. Ni bezalako neskak, genero aginduak jarraitzen ez zituztenak eta partidu bakoitzean energia atomikoa hedatzen zutenak. Partiden ondoren, gure gorputzen arteko topaketak etortzen ziren. Izan ere, han aurkitu nituen heterosexualitatea desafiatzen zuten neskak, zer egiten genuen jakin gabe, hori orain badakigu. Han izan nituen lehen garaipenak eta porrotak zentzu guztietan. Haiek nirekin jarraitzen dute, baina urteetan lehiaketak utzi ditugu, ez gogo faltagatik, denbora faltagatik baizik. Baina gizarteko jokoz kanpo guztiek nigan jarraitzen zuten, eta nik ekipo on baten bila jarraitzen nuen eta DEKUMAS LBT aurkitu nuen. Astelehenero LBT nesken arteko partidak antolatzen eta sustatzen ditugu, estadio zoragarri batean. Eta han transfutbolarekin topo egin nuen. Han ez zen garrantzitsua ondo jokatzea, adinaren araberako kategoria batekoa izatea, ezta ekipaziorik izatea ere. Han garrantzitsuena taldearen parte sentitzea zen, beste guztia alde batera utzita. Luzaketak partekatzen genituen eta aukeratutako familia are gehiago zabaltzen genuen. Esan gabe doa partiden osteko topaketa guztiak golak bezain biziak eta ospatuak izan direla, bat-batean LBT emakume talde bat aurkitu baikenuen gure bizitzako kornerrak partekatzeko. Eta hau DEKUMAS da edozein jatetxe giroko jatetxe eta edozein kirol ikusgarritasun bihurtzeko gai den topagunea.

– Zuen ustez, nola eragiten die emakumeei bereziki LGTBIfobiak kirolean?

Kirolean, profesionala izan edo ez, egitura eta funtzionamendu androzentrikoa mantentzen dira, beraz, emakumeak gehien diskriminatzen dituen eremuetako bat da (talde gutxiago, soldata gutxiago eta onarpen publiko eta sozial gutxiago). Emakume lesbianek, bisexualek eta transexualek erreferente batzuk dituzte kirolean. Xumeak ez diren edo diskriminatzaileak diren kirol-izapideekin borrokatzen diren emakume trans kirolariak. Kirol-karreren aurretik edo ondoren armairutik atera diren emakume lesbianak. Baina horiek guztiek diskriminazio bikoitza jasan dute, emakume eta LBT izateagatik soilik.

Kirolean LBT emakumeen ikusezintasuna eta diskriminazioa murriztera bideratutako ekintza bakoitza garrantzitsua da beste neska batzuk babestuta senti daitezen edozein kirol egiteko, eta diren horretaz harro eta zoriontsu bizitzeko, beren identitatea edo sexu-orientazioa edozein dela ere.

16 febrero, 2022

19 de febrero: Día contra la LGTBIfobia en el deporte

– Dekumas LBT, contarnos un poco, quienes sois, que hacéis, porque se creó esta asociación….

DEKUMAS LBT (DE-DEporte, KU-KUltura, M-Mujeres, AS-Asociadas, L-Lesbianas, B-Bisexuales, T-Transexuales), es una Asociación creada en Pamplona (Navarra) en 2018, de ámbito nacional e internacional.

Desde el comienzo, las mujeres fundadoras de la asociación vimos la necesidad social de crear una Asociación de mujeres LBT en Navarra, y quisimos que, como organismo y red, esta asociación propiciara el encuentro y unión entre mujeres LBT, el reconocimiento a las mismas y la generación de visibilidad, por lo que participamos en acciones junto con asociaciones y colectivos LBT y LGBTIQ+, colectivos feministas e instituciones públicas, para visibilizar la realidad de las mujeres LBT. DEKUMAS LBT aúna, como usuarias, a mujeres, personas no binarias fem-aligned, cis o trans, lesbianas, bolleras, sáficas, bisexuales, sexuales o asexuales.

SERVICIOS Y ACTIVIDADES:

DEKUMAS LBT organiza y promueve actividades deportivas, culturales, artísticas, de turismo, ocio etc., para mujeres LBT.

Tenemos también grupos temáticos de WhatsApp organizados, de charla, deporte, club de lectura, ocio, videojuegos, etc. Realizamos en estos grupos, entre todas, una acción psicosocial de apoyo mutuo y de creación de redes y de referentes LBT a través del “artivismo LBT” cultural y artístico. Con nuestras actividades además se consigue que los espacios que las albergan se conviertan en lugares seguros para mujeres LBT y por supuesto en espacios de empoderamiento feminista y visibilidad LBT.

Estamos presentes con nuestras actividades y encuentros de mujeres LBT en Harrotu el Centro LGTBI de Pamplona, en la Casa de las mujeres de Pamplona, y en diversos centros y localidades donde realizamos nuestras actividades que se pueden consultar en nuestras redes sociales de Facebook: Actividades Culturales LBT, Twitter: @DekumasLBT, Instagram: @dekumaslbt, YouTube: DekumasLBT Asociación.

– Tenemos entendido, que, entre otras cosas, creáis grupos para practicar deporte entre mujeres LBT, ¿Qué grupos tenéis, si a alguien le apetece participar a donde tiene que ir?

Actualmente tenemos un grupo de Deporte General donde se proponen actividades por la Asociación y también por las propias usuarias, por ejemplo: senderismo, rutas de montaña, rutas en bicicletas, frontenis, etc.

Y también tenemos grupos específicos de fútbol y pádel. El de fútbol está en vías de reiniciarse, después de lo peor de la pandemia, y buscan interesadas. También se quiere crear un grupo de skate. Así que las interesadas pueden mandar un mail a DEKUMASLBT@GMAIL.COM o un WhatsApp al 662244228, para participar como usuaria en los grupos, tan sólo rellenando un sencillo formulario.

– Nos ha contado un pajarito que este año, también habéis hecho un calendario desde Dekumas, y se ha centrado en el ámbito deportivo. ¿Por qué elegisteis visibilizar esto?

Elegimos visibilizarlo, ya que la asociación se pensó para el activismo y la lucha por nuestros derechos como mujeres LBT, desde el deporte y la cultura. Empezamos esta acción en 2019 con dos primeros calendarios subvencionados uno por el INAI Gobierno de Navarra y otro por el Ayuntamiento de Pamplona, en los que se reflejaba la diversidad de mujeres lesbianas y bisexuales, que se visibilizaban a través del arte de la fotografía, acercando a la sociedad como se expresan, momentos de sus vidas, con total libertad y sin una realidad que a veces censura o juzga nuestra forma de amarnos. Y en este calendario del 2022, subvencionado por el INAI Gobierno de Navarra, quisimos visibilizar el deporte LBT, de igual manera, para crear referentes y animar a las mujeres LBT a hacer de los espacios deportivos lugares seguros donde compartir una experiencia que nos visibilice, una y contribuya también al proceso interno de cada una de desarmarización. El calendario tiene el punto de interseccionalidad, no sólo LBT si no que, al ser también de mujeres, es una doble visibilización, con referentes de mujeres deportistas.

– ¿Qué respuesta está obteniendo el calendario?

La respuesta está siendo un éxito, apenas quedan ejemplares lo que es muy gratificante, teniendo en cuenta los tiempos de pandemia que aun vivimos y que han reducido la posibilidad de interactuar con personas en espacios públicos.

En la Casa de las Mujeres de Pamplona hicimos en noviembre de 2021 una presentación y firma de los calendarios. La acogida fue muy emocionante. Asistieron Nora Gómez protagonista con el Hockey sobre hielo del mes de diciembre y Nane Ramos protagonista con Jiu Jitsu del mes de febrero. Estuvieron firmando y dedicando calendarios a todas las mujeres que se acercaron a la cita.

– ¿Dónde se puede conseguir si alguien lo quiere?

Sabemos que aún quedan algunos ejemplares en el Centro Público LGTBI HARROTU en la Calle San Gregorio 28 Pamplona, en la oficina de Kattalingune Servicio Público LGTBI de Navarra en la Calle Fuente del Hierro 2, y en la Casa de las Mujeres de Pamplona, en la Calle Aoiz 9. O interesades se pueden poner en contacto por mail con DEKUMAS LBT dekumaslbt@gmail.com

– Se acerca el día contra la LGTBIfobia en el deporte, ¿Por qué es importante seguir visibilizándola y teniendo una efeméride como esta?

Cada 19 de febrero se conmemora el “Día Internacional contra la LGTBIfobia en el Deporte” con el fin de rechazar la discriminación que sufrimos, las personas LGTBI en el mundo del deporte, se practique o no, de manera profesional. Se conmemora este día porque es la fecha de nacimiento de Justin Fashanu, futbolista de 37 años que se suicidó en Londres debido a las presiones recibidas desde que en 1990 hiciera pública su homosexualidad.

Es importante todavía, hoy en día, seguir concienciando y sensibilizando a la sociedad de que la identidad u orientación sexual de las personas deportistas, no puede ser causa de desigualdad, discriminación, acoso o delitos de odio. Todavía es necesario reivindicarlo y visibilizarlo para que las personas deportistas LGTBI sean respetadas, y sean valoradas por sus hitos y logros deportivos.

– ¿Por qué es importante la visibilidad LBT en el deporte?

Esto lo queremos destacar a través del sentimiento en primera persona que narra, en un relato, nuestra compañera Patricia Reche, socia de DEKUMAS LBT e integrante del equipo de fútbol y que se titula “Futbología lésbica”.

Futbología lésbica.

De cuándo en cuándo me preguntan que qué significa el futbito para mí. Es casi cómo preguntarme qué significa la posibilidad de existir. Siempre he sabido que me gustaba el movimiento y la acción, lo que no sabía, y supe después, es que esto en las mujeres, especialmente en las no heterosexuales, era un reto antipatriarcal. Y esto no lo digo yo, lo dijo el régimen franquista al organizar aquel mítico partido en 1971 «Finolis versus folkloricas» y es que las mujeres empezaban a desplegar sus alas en el mundo del deporte, y había que intentar ridiculizarlo. Lola Flores versus Encarna Polo es de todo menos ridículo, es de un potencia inimaginable.

IMAGEN FOTOMONTAJE que aparece en el libro Fanzine RELATALES de relatos lésbicos de DEKUMAS LBT, editado por DEKUMAS con la subvención del INAI Gobierno de Navarra. Disponible la segunda edición, contactar con DEKUMAS LBT para obtener el fanzine.

Pero volvamos atrás. Yo todo esto lo he sabido después. Pero con 14 años, yo no encajaba en los mandatos de género que me habían asignado, me gustaba el fútbol y quería practicarlo. Lo que no sabía, y ahora se, es que allí encontraría a mi familia elegida, encontraría ni más ni menos que mi identidad. Chicas como yo, que no seguían los mandatos de género y que desplegaba una energía atómica en cada partido. Después de los encuentros venían los encuentros entre nuestros cuerpos. Y es que allí encontré a chicas que también desafiaban la heterosexualidad, sin saber que lo hacíamos, porque eso lo sabemos ahora. Allí tuve mis primeras victorias y derrotas en todos los sentidos. Ellas siguen conmigo, pero durante años dejamos las competiciones, no por falta de ganas si no de tiempo. Pero todos los fueras de juego social seguían en mí, y yo seguía buscando una buena alineación y encontré DEKUMAS LBT. Organizamos y promovimos partidos todos los lunes entre chicas LBT, en un estadio, bendecido. Y allí me encontré con el transfutbol. Allí no era importante jugar bien, pertenecer a una categoría por edad, ni siquiera tener equipación. Allí lo importante era saberse parte del grupo al margen de todo lo demás. Compartíamos estiramientos y ampliábamos la familia elegida aún más. Sobra decir, que todos los encuentros tras los partidos han sido igual de intensos que los goles, pues de repente habíamos encontrado un grupo de mujeres LBT con las que compartir nuestros córners de la vida. Y esto es a DEKUMAS el punto de encuentro capaz de transformar cualquier restaurante en un restaurante de ambiente y cualquier deporte en visibilidad.

– ¿De qué manera creéis que afecta a las mujeres en especial la LGTBIfobia en el deporte?

En el deporte, profesional o no, se mantiene una estructura y un funcionamiento androcéntrico, por lo tanto, es uno de los ámbitos que más discrimina a las mujeres (menos equipos, menos salario y menos reconocimiento público y social). Las mujeres lesbianas, bisexuales y transexuales tienen algunas grandes referentes en el deporte. Mujeres deportistas trans que luchan con trámites deportivos que no resultan sencillos o son discriminatorios. Mujeres lesbianas que han salido del armario antes o después de sus carreras deportivas. Pero todas ellas han sufrido una doble discriminación, simplemente por ser mujeres y LBT.

Cada acción encaminada a reducir la invisibilidad y la discriminación de las mujeres LBT en el deporte es importante para que otras chicas se sientan acogidas y respaldadas para realizar cualquier deporte, y para vivir orgullosas y felices de lo que son, independientemente de su identidad u orientación sexual.

8 septiembre, 2021

Irailak 22: Haizeak berritzen norabide berri baterantz

Kattalingorri erreferentziazko espazioa da, irekia eta anitza, eta duela 20 urtetik hona Nafarroan LGTBI+ aniztasunaren ordezkari diren kolektiboak bildu nahi ditu. Espiritu hori jaiotzetik daramagu DNAn, EHGAM, Lumatza eta Ilota Ledo kolektiboen eskutik. Horri esker, 15 urtez mantendu ahal izan genuen Aldapa kaleko lokala erreferentzia gune gisa, LGTBI+ biztanleek eskatzen zituzten zerbitzuak eskaintzeko. Aurrerago, 2016an, Nafarroako Gobernuarekin lankidetza lortu zen Kattalingunetik zerbitzu profesionalizatuagoa emateko, eta horren atzetik etorri zen Harrotu 2017an, Iruñeko Udalarekin lankidetzan.

Hala ere, istorio hau ez da beti erraza izan. Azken 6 urteotan zerbitzu profesionaletan egindako lana gogorra eta zaila izan da, eta, bide batez, elkarteak asko galdu du jatorrian zuen bultzadatik.

Nafarroako kolektiboek ere beren eraldaketa-prozesu naturalak bizi izan dituzte, eta azken urteotan nabaritu dugu nola galtzen ziren harremanak eta parte-hartzea. Duela ez asko elkarte trinko batetik elikatzen zen aterki elkarte bat zena, esku artean lan gehiegi zuen talde txikiegi bat bihurtzen zelarik.

Hori dela eta, 2020an partaidetza-prozesu bat jarri genuen abian, berriz elkartzeko eta egoera berrabiarazteko. Izan ere, 2020 ez zen agian urterik onena izango horrelako zerbait hasteko, baina ez genekien zer zetorren gainera. Hasierako plana aldatu behar izan genuen, batetik, COVIDek baldintzatutako modu eta erritmoetara egokitzeko, eta, bestetik, Iruñeko Udalarekin Harrotuko murrizketak saihesteko izandako borroka luze eta gogorragatik. Hori dela eta, 2021eko ekainaren 12an lan-saio bat egin zen goiz osoan, eta hainbat kolektibok eta LGTBIQ+ pertsonak elkartearen helburuei eta elkartearen egiturari buruz hausnartu zuten, hemendik aurrera landu beharreko proposamen bat adostuz (proposamenari eta lan-saioaren laburpenari buruzko informazio gehiago erantsitako dokumentuetan).

Hala ere, teoriatik praktikara igarotzea ez da hutsala. Proposamen horrekin jarraitzeko eta gauzatzeko, beharrezkoa da energiak oxigenatzea, batzarra berrituz eta etapa berri honetan parte hartu nahi duen pertsona oro batuz. Beharrezkoa da ardura hartzen dutenak, Kattalingorri berriaren funtzionamenduaren xehetasun zehatzak erabakitzen dituztenak, Nafarroako LGTBI+ ehuneko pertsona anitzak eta ordezkariak izatea.

Hori guztia dela eta, datorren irailaren 22an, Batzar Orokorra deitu dugu, arratsaldeko 18:30etan, Juslarroctxako Civivoxean. Bilera horretan, Batzar berria aukeratuko da, eta hark egin beharko ditu hasierako proposamenak, aldaketa zehatzetan, elkartearen estatutuetara eta egiturara.

Bide luzea daukagu, baina ziur gaude mereziko duela. Hemendik gonbitea luzatzen diegu norbanako guztiei edo LGBTIQ+ kolektiboei etapa berri honetan partaide izan daitezen. Badakigu borroka asko dugula egiteko, eta gaur inoiz baino gehiago, argi daukagu elkarrekin jarraitu nahi dugula borrokan.

Kontsultarako erantsitako dokumentuak:

Ekainak 12an lantzeko txostena

Ekainak 12ko saioaren memoria

EHGAMek prozesuari egindako ekarpenak

25 enero, 2021

#Harrotudefendatu

Harrotuko egoeraren harira kide bati ateratzen zaizkion hitzak partekatzen ditugu:

Hausnarketa hauek sortu zaizkit berriz ere urtarrilaren 12ko herritarren gaien batzordean, gure kide Edurrek egindako interbentzioaren ondoren, eta udal-talde bakoitzak, bereziki PSNk, abstenitzea erabaki ondoren, EHBilduk eta GeroaBaik aurkeztutako adierazpenaren aurrean.

«Gu geu lasai gaude. Nik uste dut lasai egon behar dugula, gaurdaino dena bete da, ez dezagun benda jarri zauria baino lehen» Maite Esporrín.

Zauria baino lehen benda jarri. Baieztapen honetan geldituko naiz:
Zauriez eta LGBTIQ+ eta Transbollomarika pertsonez hitz egiten dugunean, aspaldiko zauriez eta zauri ugariz ari gara. Ikusezintasuna, zuzeneko eta zeharkako diskriminazioak, jazarpena, tratu txarrak, erahilketak eta hamaika irainek eragindako zauriez ari gara. LGBTQ+ eta Transbollomarika pertsonen borrokatik partekatu, sendatu, zaindu, aldarrikatu, legitimatu eta ikusarazi diren zauriez ari gara, erakundeen eta Nafarroa gobernatu dutenen inolako laguntzarik gabe (baita bazterketarekin). Eta hori diot; izan ere, hemen, corralito foralean, 2016ra arte (kasualitatez Gobernu aldaketa, GeroBai, EhBildu, Podemos eta Izquierda-Ezkerrak osatua), ez baitzegoen ezer LGBTIQ+ arloan politika publikoetan. Esan nahi duena-diguna zera da: bollera, marika, trans eta degeneratuoi gertazen zaizkigun mobida horiek, ez dira hain garrantzitsuak, ezta larriak ere, eta, gainera, denborarekin konpontzen dira beren kabuz (eta bidean geratu direnak, min kolateral soilak, desagertzen joango direnak).

Beraz, LGBTIQ+ eta Transbollomarika memoria historikoa egiten badugu, berak aipatzen duen zauri hori oso egina zegoen.

Zergatik aipatzen dut zauriarena? Gure biografietan, indibidualetan eta sozialetan, ditugun zauriak konfiantzarekin oso lotuta daudelako. Norberarengan eta beste pertsona batzuengan (eta horiek hitzematen dutenarengan) konfiantza izatea. Azken horiek, kasualitatez, batzuetan hiri bat zuzentzeko, politika instituzionala egiteko eta herri oso baten baliabideak nora bideratzen diren erabakitzeko boterea dute.

Eta hemen beste baieztapen bat aipatuko dut, Harrotu aipatuz: «Urtebete igaro dugu, tragedia bat izango zen, Harrotu itxiko zutela, eta zer gertatu da? Ezertxo ere ez» (Maite Esporrín).

Gauzak gertatu badira, gauza asko gertatu dira, eta Maria Garcia Barberena zinegotziak hartu dituen konpromisoekin lotuta egon daitezke. (Batzuk aipatzearren eta gehiegi ez luzatzearren): abenduan bilera batean jakinarazten zaie kolektiboei eta gainerako jendeari 2020ko urtarrilean (nahiz eta beste urtebeterako luzapena sinatuta egon) Harrotu itxi egingo dela, Kattalinguneren ustezko bikoiztasunagatik. Galdetu nuen (nik galdetu nuen, eta ondo dakit zer entzuten dudan) zer datetaz ari zitzaizkigun hizketan, eta erantzun zitzaidan 2020ko urtarrilaren 15ean (gutxi gorabehera, baina 2021etik nahiko urrun). Horren aurrean, hainbat kolektibo eta norbanakok erabaki genuen:

– Kalera irtetea gertatutakoa salatzera.
– Nafarroako Gobernuko txitxifu guztiekin hitz egitea.
– Behin baino gehiagotan eskatzea Iruñeko Udaleko batzordeetan parte hartzea (N+ak etengabe atzeratuz)
– Zerbitzu-mozketa honen kezka dela eta, proposamen bat prestatu eta martxotik uztailera bitartean txitxifu orori aurkeztu, Harroturen gutxienekoak zein diren jasota uzteko.
– 60.000 euroko aurrekontuaren aurrean (gutxi gorabeherakoa bada ere, egungotik oso urrun dago), N+ taldeak taldeak aurkeztua. Talde guztiekin bildu eta azterketa bat (kaleko jendearena) egin hedabideen aurrean.
– Ah! Bai, eta horren guztiaren erdian, oraindik ere kolektibo beraren barruan gertatzen ari ziren bazterketa-egoerak larriagotu dituen pandemia bat.

Esango nuke, gauzak gertatu, gertatu direla, baina tira, ez dudala gehiegi desbideratu nahi, eta zaurien eta konfiantzarekin harremana handia duten alorrera itzuliko naiz; zehazki, guztionak diren baliabideak (den-den-denak), zertan erabiliko diren erabakitzeko ahalmena duten pertsonetara itzuliko naiz. Pertsona horiek (edo beste batzuek, baina sigla berberenpean) batzuetan hiriburu bat eta gobernu bat zuzentzen dituzte, urte askoz batzutan ere bai. Gehiago erantsiko nuke, gutxi gorabehera esplizituki parte hartu dute (eta parte hartzen jarraitzen dute) goian aipatu ditudan «txorakeria» horiek alde batera uzte horretan. Bai bollera, marika, trans eta beste degeneratuei gertatzen zaizkigun horiek txorakeriak direla esaten eta gutxiesten. Bai, gertatzen zaizkigun horiek: ikusezin bihurtu, erahil, diskriminatu, erasoak jasan, jazarpenak, tratu txarrak…

Gauza guzti horiek ni bezalakoak diren hezur-haragizko pertsonek sortzen (eta betikotzen) dituzte, eta zauriak eragiten dituzte. Zauri horiek, jende asko utzi dute bidean. Hori dela eta, argi eta garbi geratu behar da aurrean duzun pertsonarengan konfiantza izateko, batez ere «goian aipatu ditudan txorakeriak» alde batera utzi, hutsaldu eta lagundu dituzten taldeetakoa bada, hitzak eta konpromisoak baino zerbait gehiago behar dela.

«Ez da ezkutuko ezer egonen, eta datorren urtean, Harrotu itxi den, tragedia bat izan den eta dena zuek planteatzen duzuen bezain beltza den komentatzeko elkartuko gara» (Maite Esporrin). Zauriak, nireak eta nire aurreko guztienak entzunda, arduragabekeria iruditzen zait gertakariei lupaz eta egunez egun ez begiratzea. Oroimen honekin guztiarekin ikusiko dugu nork zuen benetan benda (baina begietan) eta, argi eta garbi diot, espero ni izatea.

#harrotudefendatu #defenderharrotu

5 enero, 2021

RelataLes: relatos lésbicos en confinamiento

Blogeko sarrera honekin Dekumas LBT elkarteari, lesbibollotrans emakumeen elkarteari, eskerrak eman nahi dizkiogu eta baita gure esker ona helarazi ere, beti izan baitugu oso gertu. Hauek RelataLes: Relatos Lésbicos en confinamiento fanzinearen sortzaileak izan dira, eta hau irakurri ondoren, zuekin komentatu nahi ditugu gehien gustatu zaizkigun gauzak.

Lehenengoa, nola ez, proiektua bera eta fanzine beraren inpresioa da. Eskerrik asko lan guztiagatik. Mila esker ere luzea eta noizbehinka neketsua izan den berrogeialdi hau, espazio bizi bat egiteagatik, musuz, igurtziz eta tximeleta lesbikoz beterikoa. Baina, batez ere, eskerrik asko, beste behin ere, emakume lesbianak eta bisexualak merezi dugun lekuan jartzeagatik, eskerrik asko ikusgarri egiteagatik! Eta ez gu bakarrik, baita gure sentitzeko, maitatzeko eta gozatzeko moduak ere. Pluralean idazten dugu, noski, gutako bakoitzak bere formak dituelako eta forma horiek biderkatzen direlako une, leku edo pertsonaren arabera.

Asko gustatu zaigun beste gauza bat artistek erabili dituzten kontakizunak idazteko modu oso desberdinak izan dira. Zoragarria! Gozamena da, hain modu ezberdinean irakurri ahal izatea eta, nola ez, hainbat puntutatik horiekin konektatzea. Zorionak denoi, ez utzi idazteari!

Gainera, fanzinea irakurrita, asko hausnartu ahal izan dugulako honetaz. Oro har, emakumeen arteko harremanez hitz egiten denean izaten den iruditeriari buruz. Zer iruditeri kolektibo dago guri buruz? Zertan pentsatzen dute pertsonek lesbianen edo emakume bisexualen harremanez hitz egiten entzuten dutenean? Zer irudi bonbardatzen dituzte haien buruek? Zer aurreiritzi dute?

Ez utzi RelataLes irakurtzeko aukera pasatzen. Izan ere, euripeko topaketez, Milango postre gozoez, hiri eta zelaiez, 61eko maitasun eta erromantzeez, whatsapp mezu esperantzatsuez eta istorio zoragarriez betetako mundu batean sartuko zarete.

Izan ere, RelataLes ez da maitasun-liburu bat edo emakumeen arteko topaketa erotikoen fanzine bat bakarrik, RelataLes eguneroko kontakizunak kontatzen dituzten istorioak dira, benetakoak edo fikziozkoak, eta protagonistak gu gara.

10 noviembre, 2020

Bizitza, Aniztasuna eta Harrotsuna erdigunean

Kattalingorri Elkarteak barne begirada bat eman du denboran zehar, eta denekin partekatu nahiko genuke.

Hogei urte hauetan, Kattalingorri LGBTIQ+ pertsonen eskubideen borrokarako, ahalduntzerako, aldarrikapenerako eta errealitatea ikusarazteko erreminta eta gune kolektiboa izan da. LGTBIQ+ kolektiboaren aldarrikapen historikoen ondorioz, gaur egun Nafarroan esparru juridiko propioa eta espezifikoa dugu LGBTI+ arloan. Hau da, LGTBIQ+ pertsonen eskubideen aldeko borrokak eta erakundeekin izandako elkarrizketak ahalbidetu dute gaur egun eta azken lau urteotan, besteak beste, sexu- eta genero-aniztasunari arreta emateko bi zerbitzu izatea komunitatean.

Lau urte hauetan, zerbitzu horiek martxan jartzea eta kudeatzea abentura bat izan da Kattalingorrirentzat eta borroka honetan egon garen pertsona eta kolektiboentzat. Abentura bat, eta, aldi berean, LGTBIQ+ kolektiboek urteetan aldarrikatu duten zerbait egiteko aukera bat. Alde batetik, Harrotu, Iruñeko Udalaren LGTBI+ Zentroa, hiriburuko topagune gisa. Bertan, LGTBI+ errealitatea herritarrengana hurbiltzeaz gain, arreta profesionala eskaintzen da eta sexu- eta genero-aniztasunarekiko errespetua bultzatzen da. Beste alde batetik, Kattalingune, Nafarroako Gobernuko LGTBI+ zerbitzua. Zerbitzu horrek modu deszentralizatuan ematen du zerbitzua Nafarroako hainbat eremutan, eta bilakaera izan du, edukiari eta aurrekontuari dagokienez, Kattalingorri osatzen dugun kolektiboen eta aliatuen borrokari esker. Gaur egun, aurrera egin dugu gure errealitateak ikusarazten eta arreta profesionaleko zerbitzu horiek izatearen garrantzian, baina oraindik nahiko bide dago egiteko, eta horregatik jarraitzen dugu hemen.

Garai zailak dira; izan ere, Nafarroan LGTBIQ+ pertsonen berdintasuna sustatzeko eta defendatzeko lege bat lortu genuen arren, oraindik ere sufritzen jarraitzen dugu ikusezintasun instituzional eta sozialagatik, gizarte-bazterkeriagatik eta gizarteko geruza batzuen gaitzespen zuzenagatik. Ildo horretan, Espainiako Estatuan lege espezifikoen garapena atzeratzen jarraitzeak ez du laguntzen hori aldatzen. Horrez guztiaz gain, COVID-19ari aurre egiteko neurriak larriagotzen ari dira bazterkeria eta sufrimendua eragiten zituzten egoerak: leku seguruak ez diren etxeak eta alternatiba bat aurkitzeko zailtasunak, lan-prekarietate handiagoa eta zu zeu izatearen beldurrak areagotzea, transizio-prozesuak geldirik, armairura itzultzea, gizarte-bazterketako egoeretan dauden Trans pertsonen babesgabetasun handiagoa eta abar luze bat.

Ezinbestekoa iruditzen zaigu pertsonen eskubideak eta berdintasuna ez hierarkizatzea, eta batzuk bigarren mailan geratzea, ikusezinak berriro ere, ideologia edo posizionamendu politikotik haratago, alde batera utzi ezin diren oinarrizko eskubidetaz ari baikara.

Horregatik guztiagatik, beharrezkoa ikusten dugu LGTBIQ+ pertsonen, kolektiboen eta aliatuen arteko sareak sendotzea, eskubideak defendatzeko eta egikaritzeko. LGBTIQ+ pertsona publiko eta kalitatezkoen errealitateari erantzuten dioten zerbitzuak garatzen eta aldarrikatzen jarraitzea. Erakunde publikoei dei egitea, batetik, beren ekintzetan intersekzionalitatea egiazki sar dezaten, erantzun integralak bermatzeko, eta, bestetik, elkarrizketa aktiboa izan dezaten LGBTIQ+ kolektiboekin.

Gure aurrekoei esker, indarra eta adorea garenoi eta askatasuna etorriko direnentzat.

Clickar para leer en castellano

21 agosto, 2019

LAIAK sariak

LAIAK Elkarteak Tafallan ospatu du «kolektiboaren ikusgarritasunaren aldeko» lehen sari gala, eta horren alde borrokatzen dutenen lana goratu du.

Laiak taldeak urtebete baino ez du, eta dagoeneko LGTBIQ+ eskubideen aldeko borrokaren eredu gisa eraiki da Nafarroako Erdialdean. Aitzindaria eskualdean, homofobiarik gabeko giro baten bidez sortu zen.

Sarien lehen edizioak Mili Hernandezen lana, Kattalingorri elkartearena eta Olite hirirena goraipatu zituen, taldekako eta banakako aurrerapenaren hiru adibide. Ekitaldian, aniztasuna oihukatu zuen Laiak taldeak, dantzetako folklorearekin eta erakundeetako ordezkariekin batera.

Mili Hernandezek duela hogeita bost urte baino gehiago ireki zuen Chuecan LGTBIQ gaiko liburu-denda bat, lesbianen literatura Estatuan eta aurrerakoienen buruetan sortzen ez zenean iritsi zena. Jaso zuen saria mende laurdenean egindako lanaren aintzatespena da, ezarritako kemena eta jarraitzeko gogoa.

Oso hunkigarria da, zailtasun garai honetan ilusio berezia egiten dit lanean jarraitu behar dugulako, gu guztiok gara beharrezkoak.

Eskualde mailako sariak Kattalingorri izena du ia hogei urtez izandako aktibismoagatik. Erakundea 2000. urtean sortu zen, Iruñean LGTBIQ pertsonentzako arreta- eta informazio-zerbitzu bat emateko helburuarekin. Zerbitzu horren ekintza-eremua Foru Erkidego osora hedatu da duela hilabete batzuetatik hona.

Saria maitasunez eta pozik jaso genuen, erakundeari esker ona adieraztea da, baina, batez ere, baliabideak falta zirenean egon diren pertsonen pertseberantziari, ezer ez zegoenean tinko eutsi baitzieten.

baiezkoa eman zion Xabier Sanchezek Kattalingorriren koordinatzaileari.

Los Lebreles taberna, Erriberrin, abangoardian mantendu zen 1980ko hamarkadan, erromesaldi leku bat izan zen, herria bera bezala, euren herrietan abegi onik sentitzen ez zuten nafarrentzat. LGTBIQ giroko lehen taberna izan zen komunitatean.

Oliten adeitasuna zegoen, 80ko hamarkadan autobusak etortzen ziren, hemen epaituta sentitzen ez ziren pertsonekin beteta.

Alejandro Antoñanzasek, Berdintasun zinegotzi eta saria jasotzeaz arduratzen denak, azaldu du.

Iturria: Noticias de Navarra E. Pujol

Leer artículo en castellano

Loading new posts...

No more posts